Мемлекеттік-жекешелік әріптестікті басқару жүйелері: шетелдік тәжірибені талдау

Мақаланың негізгі мақсаты мемлекеттік-жекешелік әріптестік тетігінің (МЖӘ) басқару жүйелерін құру мен жұмыс істеудің шетелдік тәжірибесін бағалау және талдау, олардың елдік ерекшеліктерін бөліп көрсету және оны дамытудың неғұрлым табысты тәжірибелерін ұсыну. Мақалада мемлекеттік-жекешелік әріптестік (бұдан әрі-МЖӘ) жобаларын басқару жүйелерін құру мен жұмыс істеудің шетелдік тәжірибесі ұсынылып, олардың елдік ерекшеліктері көрсетілген және оны дамытудың неғұрлым табысты тәжірибелері ұсынылған. Авторлар заңнамалық-нормативтік қамтамасыз ету аспектілерін, МЖӘ басқару және дамыту жүйесінің қағидаттарын, инфрақұрылымды дамытуды ұзақ мерзімді жоспарлауды, МЖӘ шеңберінде мемлекеттік басқару органдарын құру мен ұйымдастырудың құралдары мен әдістерін қозғады. Мақаланың нәтижесі мемлекеттік-жекешелік әріптестік саласында жинақталған практикалық тәжірибені зерделеу барысында жиналған деректер негізінде шет елдердің МЖӘ тетігін іске асыру және енгізу жөніндегі деректерді жинау және зерттеу, МЖӘ саласындағы мемлекеттік басқару жүйелерінің табыстылығының негізгі өлшемдерін айқындау болып табылады. Зерттеу барысында талдау әдістері, жалпылаудың теориялық және логикалық әдістері, салыстыру және салыстыру, дедукция және индукция, формализация әдістері, логикалық интерпретация, логикалық негіздеу әдістері, талдау мен бағалаудың нәтижелерін кестелік ұсыну әдісі қолданылды. Жұмыстың негізгі нәтижелері мен практикалық маңыздылығы МЖӘ саласындағы мемлекеттік басқару жүйелерінің табыстылығының негізгі өлшемдерін айқындауға мүмкіндік беретін МЖӘ жобаларын басқару жүйесінің жұмыс істеуін нормативтік-құқықтық қамтамасыз етудің МЖӘ шеңберінде мемлекеттік басқару органдары жүйесін ұйымдастырудың жүйеленген шетелдік практикасы болып табылады. Авторлар Қазақстан Республикасының МЖӘ жүйесін жетілдіруге қатысты ұсыныстарымен бөлісті.

1. Закон Республики Казахстан «О государственно-частном партнерстве» 2015. № 379-V. URL: http://adilet.zan.kz/rus/docs/P1400001413 (дата обращения: 25.02.2022)

2. Бедняков А.С. Государственно-частное партнерство как модель развития публичной инфраструктуры. Вестник МГИМО–Университета. – 2022. – № 15(1). – С. 143–176. URL: https://doi.org/10.24833/2071-8160-2022-1-82-143-173.

3. Ястребов О.А. Организационный механизм управления развитием государственно-частного партнерства за рубежом // Вестник РУДН – Серия: Экономика. – 2011. – № 4.

4. Infrastructure Canada. Investing in Canada – Canada’s Long-Term Infrastructure Plan. Infrastructure Canada, 2018. URL: https://www.infrastructure.gc.ca/plan/about-invest-apropos-eng.html (дата обращения: 04.03.2022)

5. Фадюшин И.С. Международный опыт развития ГЧП // Международный научно-исследовательский журнал. – 2019. – № 4(82). DOI: https://doi.org/10.23670/IRJ.2019.82.4.035.

6. Долганова О. Тенденции развития системы управления государственно-частным партнерством // Вестник института экономики российской академии наук. – 2010. – № 1. – С. 97–105.

7. Дмитриева Е.О., Гусева М.С. Центры развития государственно-частного партнерства: анализ международной практики создания и развития // Интернет-журнал «Science Studies». – 2016. – Том 8. – № 6.

8. Mohamad R., Ismail S., Mohd Said J.M. Performance indicators for public private partnership (PPP) projects in Malaysia // Journal of Economic and Administrative Sciences. 2018. No 34(2). P. 137–152. DOI: 10.1108/JEAS-04-2017-0018.

9. Babatunde S.O., Adeniyi O., Awodele O.A. Investigation into the causes of delay in land acquisition for PPP projects in developing countries // Journal of Engineering, Design and Technology. 2017. No 15(4). P. 552–570. DOI: 10.1108/JEDT-05-2016-0029.

10. Evaluating the environment for public-private partnerships in Asia-Pacifi c: The 2011 Infrascope // Asian Development Bank [web-сайт]. 2012. URL: https://www.adb.org/publications/evaluating-environmentpublic-private-partnerships-asia-pacifi c-2011-infrascope (дата обращения: 27.04.2022)

11. Солтангазинов А., Смагулова З.К., Амирова М.А., Кадырова А.С., Кайдарова С.Е., Золотарева С.В. Развитие социально-экономического потенциала Казахстана на основе активизации государственночастного партнерства // Revista Espacios. – 2017. – № 38(34). – С. 35.

12. Узакова Ш., Нурланов А. Государственно-частное партнерство в достижении целей устойчивого развития в Казахстане // Центральноазиатский экономический обзор. – 2021. – № 2(137). – С. 131–139. DOI: https://doi.org/10.52821/2224-5561-2021-2-131-140.

13. Ойнаров А., Эшимова Д. Методология управления проектами в государственном и частном секторах: на примере развивающегося рынка // Журнал управления и регулирования. – 2017. – № 6(1). – С. 26–37. DOI: 10.22495/jgr_v6_i1_p3.

14. Легостаева А.А., Кусаинова Л.К. Государственно-частное партнерство в Республике Казахстан: управленческие и правовые аспекты совершенствования // Вестник РУК. – 2020. – № 4(42). – С. 51–57.

15. A new growth model for building a secure middle-class Kazakhstan. Systematic Country Diagnostic. Report No125611-KZ // World Bank Group [web-сайт]. – 2018. URL: https://documents.worldbank.org/en/publication/documentsreports/documentdetail/664531525455037169/kazakhstansystematic-country-diagnostic-a-newgrowth-model-for-building-a-secure-middle-class (дата обращения: 03.03.2022)