Денсаулық сақтау ұйымдарын басқару стратегиясы. PDRQ–9 әдісі

Клиентке бағдарланған ұйымның табысының негізгі көзі – бұл өз клиенттерін, олардың қажеттіліктерін анықтау және тұтынушыларға бағытталған стратегияны әзірлеу үшін ақпаратты қолдану. Осыған байланысты ұйымдарда менеджмент құруға қатысты барлық жерде өзгерістер байқалады. Егер бұрын ұйымның бәсекеге қабілеттілігін қаржылық көрсеткіштер бойынша бағалауға болатын болса, қазір ұйымның зияткерлік әлеуеті бірінші орынға қойылады. Емделушінің денсаулық сақтау жүйесіндегі рөлінің белсендірілуіне байланысты, емделушінің қатысуына көбірек назар аударылып, денсаулық сақтау тақырыбы бойынша зерттеулерде орталық орынға ие бола бастады. Осыған байланысты, бүгінгі жағдайда, бірінші кезекте, емделушілердің қанағаттану дәрежесі медицинада емдеу мен кәсіби көмек көрсетудегі табыстылықтың іргетасы болып табылады. Емделушіге бағдарланған қызмет денсаулық сақтау жүйесін дамытудың жаңа парадигмасы ретінде әрекет етеді, ол негізгі ауырлықтың пациентке ауысуымен сипатталады. Осыған байланысты, денсаулық сақтау саласында емделушінің қабылдауы түріндегі пациент пен дәрігер арасындағы қарым-қатынас – ғылыми зерттеу әдіснамасының негізгі элементтерінің бірі болып табылады. Бұл мақаланың мақсаты – емделуші мен дәрігер арасындағы қарым-қатынасты бағалайтын PDRQ–9 сауалнамасының зерттеу нәтижелерін шолу және талдау болып табылады. PDRQ–9 зерттеушілерге алғашқы медициналық көмек көрсету жағдайында пациент пен дәрігер арасындағы қарым-қатынастың терапевтикалық аспектілеріне қысқаша баға береді. Бұл емделуші пен дәрігер арасындағы қарым-қатынасты бақылауды қамтитын ғылыми және практикалық мақсаттар үшін құнды құрал.

1. Винсент К.А., Коултер А. Безопасность пациента: а как же пациент? // Quality and Safety in healthcare. – № 11(1). – 2002. – С. 76–80.

2. Гор Дж., Огден Дж. Развитие, проверка и укрепление отношений между врачами и пациентами: взгляд пациентов на динамичный процесс // British Journal of General Practice. – 1998. – 432:1391 – С. 4.

3. Лерман С., Броуди Д., Капуто Дж., Смит Дж., Лазаро С., Вольфсон Х. Воспринимаемая пациентами вовлеченность в Шкале CARE: отношение к заболеваниям и медицинскому обслуживанию // The Journal of General Internal Medicine. – 1990. – 5(1):29 – С. 33.

4. Бейкер Р. Разработка анкеты для оценки удовлетворенности пациентов консультациями в общей практике // British Journal of General Practice. –1990. –341:487 – С. 90.

5. Стивен И., Томас С., Экерман Е., Брауинг С., Дикенс Е. Опросник удовлетворенности пациентом общей практикой // Australian Family Physician – 1999. – 28(4):342 – С. 8.

6. Рубин Г., Гандек Б., Роджерс У., Косински М., МакХорни С., Варе Дж. Рейтинг амбулаторных посещений пациентов в различных условиях практики. Результаты the Medical Outcomes Study // The Journal of the American Medical Association. – 1993. – 270:835 – С. 40.

7. Ван дер Линден М. Отношения пациент – врач: эмпирическое исследование качества терапевтических отношений и эффекта в психодинамической психотерапии / Диссертация. Университет Амстердама. – 1994.

8. Ван дер Фельтц-Корнелис К., Ван Оппен П., Ван Марвик Х., Де Бирс Е., Ван Дайк Р. Анкета взаимоотношений пациент – врач (PDRQ-9) в первичной медико-санитарной помощи: разработка и психометрическая оценка // General Hospital Psychiatry. – 2004. – 26:115–120 – С. 118.

9. Мартин-Фернандес Х., дель Кура-Гонсалес М., Гомес-Гаскон Т., Фернандес-Лопес Е., Паярс-Карабахал Г. Удовлетворенность пациента отношениями между пациентом и врачом, измеренная с помощью анкеты PDRQ-9 // Aten Primaria. – 42:196 – С. 203.

10. Ханн С., Томпсон К., Уиллс Т., Штерн В., Буднер Н. Сложные отношения между врачом и пациентом: соматизация, личность и психопатология // The Journal of Clinical Epidemiology. – 1994. – 47(6):647. – С. 57.