ЖОО-ны интернационалдандыру сапаны басқарудағы ажырамас аспекті ретінде

Жоғары білім беру ұйымдарында сапаны қамтамасыз ету және оларды басқару мәселелері ЖОО-ларға интернационалдандыру үрдістерінің қарқынды енуімен байланысты. Жеке ұйым ретінде ЖОО-ны басқарудың табыстылық барометрі халықаралық беделі болып табылады. Бұл үшін рейтингтерге қатысу міндетті емес: тіпті ұлттық деңгейде танылу үшін халықаралық агенттіктердің аккредиттеуінен өту қажет. Сонымен қатар, халықаралық нарыққа шығу және трансшекаралық қызметтерді ұсыну немесе пайдалану халықаралық сапа стандарттарын сақтауды талап етеді. Қазіргі таңда халықаралық критерийлерді ескерместен ЖОО ішінде сапаны басқару жүйесін құру мүмкін емес, бұл ретте ЖОО-ның ішкі өзін-өзі бағалау әдіснамасы сыртқы сараптамалық ұйымдар - рейтингтік және аккредиттеу агенттіктерінің әдіснемесіне тікелей тәуелді. Мақалада сапа критерийлерінің бірі ретінде ЖОО-ны интернационалдандырудың бағалау параметрлері, сонымен қатар Quacquarelli (QS) және Times Higher Education (THE) рейтинг әдіснамаларының негізінде бәсекеге қабілеттілік қарастырылды. Ашық деректер қорын мұқият зерттеу кезінде зерттеулерді интернационалдандыру, ҒЗТКЖ қаржыландыру елдің де, жеке алынған ЖОО-лардың да ғылыми әлеуетіне елеулі әсер ететіні анық. Жоғары білімнің нақты секторынан және ондағы сапалы өзгерістерден тыс интернационалдандырудың жоғары деңгейімен әлемдік деңгейдегі университеттер құру талпыныстары қоғам үшін теріс салдарға әкелуі мүмкін. Дискурс барысында салыстырмалы талдау қолданылды және бірқатар қорытындылар ұсынылды. Олардың бірі - ЖОО-дағы интернационалдандыру үрдістерін сапаны тиімді басқару жолындағы құрал ретінде пайдалану.

управление качеством, стандарты качества, интернационализация, вуз, конкурентоспособность, методология, самооценка, quality management, standards of quality, internationalization, university, competitiveness, methodology, self-evaluation, сапаны басқару, сапа стандарттары, интернационалдандыру, ЖОО, бәсекеге қабілеттілік, әдіснама, өзін-өзі бағалау

1. ЮНЕСКО (2006). Руководящие принципы для обеспечения качества в трансграничном высшем образовании. - Париж, 2006. - 25 с. Доступно по ссылке: https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000143349_rus.

2. Судибор О., Диксон Дж. (2015). Программа Болонского процесса // Внедрение Болонского процесса в Республике Казахстан: практическое руководство для университетов / под ред. Дж. Диксона и Д. Солтиса. - Алматы-Астана: Академпресс, 2015.

3. О’Хара М., Диксон Дж. (2015). Система обеспечения и повышения качества // Внедрение Болонского процесса в Республике Казахстан: практическое руководство для университетов / под ред. Дж. Диксона и Д. Солтиса. - Алматы-Астана: Академпресс, 2015.

4. Сарсенбаева Г.М. (2008). Казахстанско-Британский технический университет. Стратегии в области академического качества // Роль аккредитации в повышении качества образования в вузах: международный научно-методический семинар: материалы докладов и выступлений. - Алматы: Казахский национальный технический университет им. К.И. Сатпаева, 2008. - 143 с.

5. http://www.un.org/en/development/desa/news/population/2015-report.html.

6. UNESCO (2016). The Future of scientific advice to the United Nations. Summary report to the Secretary-General of the United Nations from the Scientific Advisory Board. Available at: https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000245801.

7. https://www.scimagoir.com/rankings.php.

8. Салми Д. Создание университетов мирового класса. - М.: Издательство «Весь Мир», 2009. - 132 с.

9. Салми Д. Быть или не быть университету мирового класса? // Международное высшее образование № 80. Центр по изучению международного высшего образования при Бостонском колледже, 2015. - С. 40. Доступно по ссылке: https://ihe.hse.ru/issue/view/259.