Қонақ үй бизнесінде адами ресурстарды пайдалану тиімділігін арттыру
https://doi.org/10.46914/1562-2959-2020-1-4-9-18
Аңдатпа
Бұл зерттеудің мақсаты – кәсіпорындар енгізген адами ресурстарды басқару шараларын іске асыру ұйымның тиімділігіне әсер ететінін зерттеу. Адами ресурстарды басқару – бұл ұйымның жұмыс тиімділігіне қол жеткізудегі және оны арттырудағы негізгі құралы болып табылатын адами ресурстарды іздеудің стратегиялық тәсілі. Бұл зерттеу адам ресурстарын басқару мен ұйымның жұмыс күшін жоспарлау, кадрларды жалдау және орналастыру, өндірістен қол үзбей оқытудың тиімділігін бағалау, қаржылық есептеулер және марапаттау сияқты адами ресурстарды басқару функцияларына байланысты адами ресурстарды басқару арасындағы байланысты талдады. Адами ресурстарды басқару – бұл қажетті адами ресурстарды табу үшін ұйымның мақсаттары мен міндеттеріне сәйкес анықталған жоспарларды, бағдарламалар мен стратегияларды іске асыру. Адами ресурстарды басқару мен ұйым арасындағы үйлесімділіктің жоғары деңгейі ұйымның тиімділігін арттыруға кепілдік береді. Адами ресурстарды басқару адами фактор мен ақпарат көзін үйлестіре отырып, ұйымның табысына ықпал етеді. Адами ресурстарды басқару тетіктерін тиімді енгізу де бәсекелестік артықшылықты қамтамасыз етеді. Мақалада адами ресурстарды стратегиялық, жақсы жоспарланған басқару ұйымның тиімділігіне оң әсер ететіндігі көрсетілген, өйткені адами ресурстарды басқару қаржылық көрсеткіштер, кадрлардың ауысуы және еңбек өнімділігі сияқты ұйымның тиімді жұмысының өте маңызды ұйымдастырушылық нәтижелеріне әсер етеді. Мақалада сонымен қатар біліктілікті арттыру бағдарламаларының өндірістен қол үзбей артуы ұйымдастырушылық мақсаттарға қол жеткізуге және еңбек өнімділігі төмен ұйымдарда еңбек өнімділігін арттыруға айтарлықтай ықпал етеді.
Әдебиет тізімі
1. Jackson, S.E., Schuler, R.S., ve Rivero, J.C. 1989. Organizational characteristics as predictors of personnel practices. Personnel Psychology, 42(4): 727–786.
2. Tanke, M. 1990. Human Resource Management For The Hospitality Industry. Pn:5 Delmar Publishers Inc.
3. Boone, L.A. ve Kurtz, D.L. 1998. Contemporary Marketing. Texas: The Dryden Press. 266.
4. Brewster, C. 1994. Leeway with labour. Personnel Today, August, 1.
5. Broderick, R., ve Boudreau, J.W. 1992. Human resource management, information technology and the competitive advantage, Academy of Management Executive, 6 (2): 7–17.
6. Fındıkçı, İ. 1999. İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa Basım Yayım Dağıtım, İstanbul, 15–21.
7. Bingöl, D. 1998. İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş, 4:3.
8. Özdemir, Y. 2010. Türkiye’deki İnsan Kaynakları Yönetimi Anlayışının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: İSO 500 Örneği, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya.
9. Eroğlu, U. 2001. İnsan Kaynakları Yönetimde Yeni Yönelimleri Hazırlayan Güç: http://www.isguc.org/umut1.htm.
10. Wright, P., McMahan, G., Snell, S., ve Gerhart, B. 1998. Strategic human resource management: Building human capital and organizational capacity (Technical report). Ithaca, NY: Cornell University.
11. Gratton, L. 1999. People Processes as a Source of Competitive Advantage, Strategic Human Resource Management, Oxford University Press, Oxford, 178.
12. Huber, G.P. 1984. The Nature And Design Of Post-Industrial Organizations, Management Science, Vol:8, No:30, August, 928, akt; ÖGÜT, A.g.e., s. 138.
13. Huselid, M. A., Jackson, S. E., ve Schuler, R. S. 1997. Technical and Strategic Human Resource Management Effectiveness as Determinants of Firm Performance, The Academy of Management Journal, 40(1): 171–188.
14. Huselid, M.A. 1993. Estimates of the impact of human resource management practices on turnover and productivity. Paper presented to the Annual Meeting of the Academy of Management. Atlanta.
15. Kızıloğlu, D.S. 2012. İnsan Kaynakları Yönetiminde İşe Alım. (Yüksek Lisans Tezi) Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul, 18–24.
16. Marangoz, M., ve Biber, L., 2007. İşletmelerin Pazar Performansı İle İnsan Kaynakları Uygulamaları Arasındaki İlişkinin Araştırılmasına Yönelik Bir Çalışma, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8(2): 202–217.
17. Marchington, M., ve Wilkinson, A. 2005. Human Resource Management at Work: People Management and Development. Third Edition, London: Chartered Institute of Personnel& Development (CIPD) Publishing, 174.
18. Öge, S. 2004. Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi (E-İKY)’nde İnsan Kaynakları Enformasyonu Sistemi (HRIS)’nin Önemi ve Temel Kullanım Alanları, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Kitabı, Eskişehir, 109–117.
19. Öğüt, A. 2001. Bilgi çağında yönetim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
20. Öksüz, B. 2011. E-İşe Alım Sürecinde Kurumsal Web Sitelerinin Kullanımı ve Konu Üzerine Bir Araştırma. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14): 267–284.
21. Russell, C.G., Terborg, J.R., ve Powers. M.L. 1985. Organizational productivity and organizational level training and support. Personnel Psychology, 38: 849–63.
22. Sabuncuoğlu, Z. 2000. İnsan Kaynakları Yönetimi, (1. Baskı), Ezgi Kitabevi, Bursa.
23. Sayılır, Y. 2005. Journal of Administration Sciences, İnsan Kaynakları Yönetimi Alanında Kuram Ve Araştırmanın Gelişimi: Stratejik Olan Ve Olmayan Perspektiflerden Bir İnceleme, Yönetim Bilimleri Dergisi, 3: 1.
24. Sayın, E.R. ve Sen, T.D. 2000. Yönetim Bilgi Sistemi, Eskişehir Açıköğretim Fakültesi, Yayın No: 472.
Рецензия
Дәйектеу үшін:
Тандоган М. Қонақ үй бизнесінде адами ресурстарды пайдалану тиімділігін арттыру. «Тұран» университетінің хабаршысы. 2020;(4):9-18. https://doi.org/10.46914/1562-2959-2020-1-4-9-18
For citation:
Tandoğan M. Increasing the efficiency of using human resources in hotel business. Bulletin of "Turan" University. 2020;(4):9-18. https://doi.org/10.46914/1562-2959-2020-1-4-9-18
Қараулар:
1073
Мақаланы эл. пошта арқылы жіберу 